بهینه سازی برنامه ریزی گیت های فرودگاهی اساسی‌ترین چالش در مدیریت حمل و نقل هوایی است. این بهینه‌سازی باعث بهبود کارایی، کاهش ترافیک هوایی، صرفه‌جویی در هزینه‌ها، و افزایش امنیت فرودگاه می‌شود. با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، مدل‌سازی ریاضی، و تحلیل داده، برنامه‌ریزان می‌توانند گیت‌ها را بهینه‌تر مدیریت کرده و تجربه مسافران را بهبود ببخشند. این اقدامات منجر به کاهش تأخیرها و افزایش رضایت مسافران می‌شود.
مقدمه
از اواخر دهه 1980، به دلیل افزایش چشمگیر ترافیک حمل و نقل هوایی، روش‌های مدیریت و تخصیص هواپیماها به منابع فرودگاه‌ها و خطوط هوایی در یک محیط عملیاتی پویا، به شدت مورد توجه قرار گرفته‌اند. یکی از عوامل اساسی در این فرآیند، گیت‌های فرودگاهی هستند که نقش بسیار مهمی در حمل و نقل هوایی دارند.
گیت‌ها به عنوان یکی از ارکان گرانتر و کمیاب فرودگاه‌ها مطرح هستند و به همین دلیل تأمین و ارتقاء آنها هزینه‌های بسیار زیادی را به دنبال دارد. به همین دلیل، برنامه‌ریزی صحیح و استفاده بهینه از این منابع برای کارشناسان فرودگاه‌ها و پایانه‌ها از نظر اقتصادی بسیار حیاتی است.
بیان مساله و اهمیت موضوع
هدف اصلی در مسئله برنامه ریزی گیت پیدا نمودن یک تخصیص مناسب از پروازهاست.
افزایش ترافیک هوایی و زمینی
تاخیر در ورود و یا خروج پروازها
کمبود تجهیزات (گیت ها) در مقابل تقاضاها
ترافیک در برخی از گیت ها و خالی ماندن بیش از حد برخی دیگر
تداخل وظایف کارکنان فرودگاه
شلوغی محوطه فرودگاه
اهداف تحقیق
بررسی رویکردهای گوناگون موجود در مسئله برنامه ریزی گیت
ارائه مدل ریاضی برای مسئله تخصیص گیت با هدف حداقل نمودن ازدحام مسافران در هر گیت
ارائه مدل ریاضی برای مسئله تخصیص مجدد گیت با هدف حداقل نمودن انحراف تخصیص مجدد گیت از برنامه مرجع
سئوالات تحقیق
چگونه می توان مدلی برای مسئله تخصیص گیت ارائه داد که بتواند ازدحام مسافران در هر گیت را حداقل نماید؟
چگونه می توان مدلی برای مسئله تخصیص مجدد گیت ارائه داد که بتواند انحراف تخصیص مجدد گیت از برنامه مرجع را حداقل نماید؟
چه محدودیت ها و معیارهایی در نحوه تخصیص هواپیماها به گیت های فرودگاه نقش ایفا می کنند و چگونه می توان با رعایت این محدودیت ها تخصیص مناسبی بدست آورد؟
میزان همپوشانی گیت ها در زمان کمبود منابع چگونه خواهد بود؟
چه تعداد گیت جهت عملیات تخصیص روزانه مورد نیاز است؟
از چه الگوریتمی برای حل این دسته از مسائل می توان استفاده نمود؟
توصیف و معرفی مسئله برنامه ریزی گیت
مفروضات و محدودیت های مسئله
مسئله تخصیص گیت (GAP)
مسئله تخصیص مجدد گیت(GRP)
مسئله تخصیص گیت (GAP)
در مساله تخصیص گیت (GAP) به پرواز، مسئولان فرودگاهی در یک دوره زمانی مشخص به پروازهای در حال ورود یا خروج گیت مناسب تخصیص می دهند.
تعریف مسئله (GAP)
در برخی از فرودگاه‌ها، به دلیل محدودیت‌های موجود در برنامه پروازی شرکت‌های هواپیمایی، هواپیماها معمولاً به طور متوسط 2 یا 3 بار در روز به فرودگاه مادر سفر می‌کنند. این برنامه پروازی باعث ایجاد پیک پرواز در ساعات صبح، ظهر و شب می‌شود و در نتیجه در این ساعات، بیشترین ازدحام مسافران در گیت‌های پرواز رخ می‌دهد. اگرچه مطالعات قبلی به کاهش ازدحام مسافران در گیت‌های پرواز توجه نکرده‌اند، اما در این تحقیق به بررسی این مسئله به عنوان هدف اصلی می‌پردازیم.
(GRP) مسئله تخصیص مجدد گیت
این مسئله معمولاً در مواقعی مطرح می‌شود که پس از تنظیم جداول تخصیص، نیاز به اعمال تغییرات و جابجایی در پروازها پیش می‌آید. تاخیرها در ورود و خروج پروازها، عیب‌های ناگهانی در تجهیزات، تغییرات ناگهانی در شرایط آب و هوا و سایر عوامل می‌توانند باعث اختلال در جداول تخصیص گیت شوند.
با توجه به اینکه تغییرات و جابجایی در پروازها پس از تنظیم نهایی جداول تخصیص به طور مکرر اتفاق می‌افتد، این موضوع به یکی از مشکلات اساسی در این زمینه تبدیل شده است. به همین دلیل، مدل‌سازی تخصیص مجدد گیت (GRP) به عنوان یک روش مهم در مدیریت این تغییرات مورد توجه قرار می‌گیرد. این مدل‌سازی امکان ایجاد جداول جدید با کمترین تغییرات از برنامه تخصیص اولیه را فراهم می‌کند.
فهرست مطالب
کلیات
مروری بر ادبیات موضوع
توصیف و معرفی مسئله برنامه ریزی گیت
مطالعه موردی
نتیجه گیری و پیشنهادهای آتی
مراجع