هر چند مدیریت فناوری اطلاعات به نظر ممکن است کمترین شکل از تصمیم گیری باشد، اما در واقعیت، این عملیات تصمیم‌گیری دارای اهمیت ویژه‌ای در جهان امروزی است. در این پاورپوینت به مسائل مرتبط با تصمیم‌گیری در مدیریت فناوری اطلاعات خواهیم پرداخت و چگونگی انتخاب راهکارهای مناسب جهت رسیدن به اهداف را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
تصمیم‌گیری اساس مدیریت فناوری اطلاعات
تصمیم‌گیری در مدیریت فناوری اطلاعات به انتخاب راهکارهای مناسب برای دستیابی به هدفها و اهداف مورد نظر مرتبط است. هربرت آ. سایمون، در سال 1977، تصمیم‌گیری را معادل کلی فرایند مدیریت توصیف کرد.
مراحل فرایند تصمیم‌گیری
برای انجام یک تصمیم موفق، باید مراحل مختلف فرایند تصمیم‌گیری را دنبال کرد. این مراحل عبارتند از:
مرحله آگاهی
در این مرحله، اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم‌گیری جمع‌آوری می‌شود. تجمیع داده‌ها و اطلاعات اولیه از اهمیت بالایی برخوردار است.
مرحله طراحی
در مرحله طراحی، گزینه‌های مختلفی برای رسیدن به هدف مورد نظر ارائه می‌شود. این مرحله شامل تحلیل و برنامه‌ریزی است.
مرحله انتخاب
در این مرحله، یکی از گزینه‌های ارائه شده انتخاب می‌شود. این انتخاب بر اساس معیارها و اهداف مشخص انجام می‌شود.
مرحله اجرا
مرحله اجرا به اجرای تصمیم انتخاب شده اشاره دارد. این مرحله از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا تصمیمات باید به عملیات واقعی تبدیل شوند.
سیستم‌ها در تصمیم‌گیری
سیستم‌ها در تصمیم‌گیری نقش مهمی ایفا می‌کنند. یک سیستم مجموعه‌ای از افراد، منابع، مفاهیم، و روش‌ها است که در روند انجام کاری یا رسیدن به هدفی قرار دارند. برای مثال، یک دانشگاه به عنوان یک سیستم متشکل از دانشجویان، هیئت علمی، کارکنان، روسا، باورها، قوانین، ساختمان‌ها، و تجهیزات مختلف می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد.
اجزای سیستم
یک سیستم از اجزای مختلفی تشکیل شده است که شامل موارد زیر می‌شوند:
ورودی‌ها
ورودی‌ها عناصری هستند که به سیستم وارد می‌شوند. این می‌تواند داده‌ها، اطلاعات، یا منابع مختلف باشد.
فرآیندها (پردازش)
فرآیندها به کلیه عناصری که برای تغییر شکل یا تبدیل ورودی‌ها به خروجی‌ها مورد نیازند پردازش می‌گویند. این فرآیندها می‌توانند اعمال مختلفی بر روی ورودی‌ها انجام دهند.
خروجی‌ها
خروجی‌ها نتایج تولید شده توسط سیستم هستند. این ممکن است شامل کالاها یا خدمات ساخته شده توسط سیستم یا نتایج مختلفی باشد.
بازخور
بازخور تصمیم‌گیرنده است که نقش کنترل‌کننده را ایفا می‌کند. او بر اساس اطلاعات دریافتی از عملکرد سیستم تصمیمات مرتبط با اصلاح فرآیندها یا تصمیم‌گیری‌های دیگر می‌گیرد.
محیط
محیط سیستم اطراف آن را احاطه می‌کنده و از عناصر مختلفی تشکیل شده است که بر کارایی سیستم و دستیابی به اهداف موثر می‌آید.
محدوده (مرز)
مرز جداکننده سیستم از محیط اطرافش است. سیستم درون مرز قرار دارد، در حالی‌که محیط خارج از مرز قرار دارد.
روش تشخیص عناصر محیطی
برای تشخیص عناصر محیطی مهم است که سوالاتی مانند زیر مطرح شوند:
آیا این عناصر با هدفهای سیستم مرتبط اند؟
آیا کنترل این عناصر برای تصمیم‌گیرنده امکان پذیر است؟
سیستم‌های باز و بسته
سیستم‌های مدیریت فناوری اطلاعات می‌توانند به دو دسته سیستم باز و بسته تقسیم شوند.
سیستم‌های باز
سیستم‌های باز وابستگی شدیدی به محیط دارند. آن‌ها ورودی‌ها را از محیط می‌گیرند و خروجی‌ها را به محیط باز می‌گردانند. این سیستم‌ها نیاز به تعامل مداوم با محیط دارند.
سیستم‌های بسته
سیستم‌های بسته به صورت مستقل و مجزا عمل می‌کنند. آن‌ها ورودی‌ها و خروجی‌ها را به شکل جعبه سیاه تعریف می‌کنند و فرآیند داخلی خود را نمی‌آشکارند.
سیستم‌های اطلاعات
سیستم‌های اطلاعات در مدیریت فناوری اطلاعات نقش مهمی ایفا می‌کنند. این سیستم‌ها داده‌ها را پردازش، ذخیره، تجزیه، تحلیل، و پخش می‌کنند. آن‌ها به تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کنند تا اطلاعات را به منظور ایجاد تصمیم‌گیری‌های هوشمند برای دستیابی به اهداف استفاده کنند.
اثربخشی و کارایی
در تصمیم‌گیری در مدیریت فناوری اطلاعات، اثربخشی و کارایی اهمیت دارند. اثربخشی نشان دهنده میزان دستیابی به هدفها است، در حالی‌که کارایی معیاری برای اندازه‌گیری استفاده از منابع به منظور دستیابی به هدفها است.