این فایل پاورپوینت حاوی 22 اسلاید بوده و در مورد انواع بیمه های اتکایی از لحاظ حقوقی می باشد.
چکیده
ضرر و زیان ناشی از خسارات بزرگ در سراسر جهان می‌تواند به اندازه‌ای جدی باشد که هر شرکت بیمه‌ای، بدون توجه به اندازه سرمایه و اعتبار خود، با مشکلات زیادی رو به رو شود. به همین دلیل، شرکت‌های بیمه از ضرورت انتقال بخشی از این ریسک‌ها به بیمه‌گرهای داخلی یا خارجی خبره آگاه هستند. با توجه به غنای ایران از نظر منابع انرژی، معدنی و جذابیت های گردشگری، این کشور به عنوان یک مقصد جذب سرمایه‌گذاری در حوزه‌های انرژی مانند نفت، گاز و پتروشیمی و پروژه‌های عمرانی و مهندسی بلند مدت به شمار می‌رود. این امر موجب می‌شود تا شرکت‌ها به این مناطق جهت پوشش ریسک‌های خود مراجعه کرده و قراردادهای مالی و بیمه‌ای متناسب را انعقاد دهند.
تعریف نخست
بیمه اتکایی یک تراکنش مالی است که در آن، ریسک و مسئولیت‌های مرتبط با بیمه از یک شرکت بیمه به نام بیمه‌گر واگذارنده به یک شرکت بیمه دیگر به نام بیمه‌گر اتکایی انتقال می‌یابد. به عبارت دیگر، بیمه اتکایی به اصطلاح به تبادل تعهدات بیمه‌گری از طریق انتقال آن به یک شرکت بیمه دیگر اشاره دارد. این نوع بیمه امکان می‌دهد که شرکت بیمه، حتی در طول مدت اعتبار قرارداد، توانایی پرداخت خسارت‌های مربوط به موارد خاص را داشته باشد. به عبارت ساده‌تر، بیمه اتکایی به معنای توزیع جهانی ریسک است و به شرکت‌ها امکان می‌دهد که به مرور زمان با خسارت‌های محتمل مواجه شده و تعهدات بیمه‌گری خود را به درستی پاسخ دهند.
تاریخچه پیدایش بیمه اتکایی
تاریخچه بیمه اتکایی به اوایل قرن 14 میلادی باز می گردد و نخستین نمونه‌های این نوع بیمه به بیمه نامه های دریائی مربوط می‌شود. در سال 1370 میلادی، یک سفر از جنوا به اسولویس تحت پوشش بیمه نامه ها قرار گرفت، و بیمه‌گر اولیه بخش خطرناک‌ترین قسمت این سفر را از کادیز تا اسولویس به عنوان بیمه اتکایی پوشش داد. این اتفاق نشان از این داشت که بیمه اتکایی در آن زمان به دلیل نداشتن قابلیت مالی بیمه‌گر اصلی برای نگهداری از تمام سرمایه‌ی مورد بیمه به وجود آمد و به جای این موضوع، هدف اصلی این نوع بیمه انتقال خطر به صورت اتکائی بود.
بیمه اتکایی نقضی از قوانین و مقررات بیمه است و تنها در مواردی مجاز و مشخص اعمال می‌شود، مانند ورشکستگی یا فوت بیمه‌گر اولیه. در این شرایط، وکیل، کارگزار یا جانشین بیمه‌گر اولیه می‌تواند یک بیمه اتکائی را با همان مبلغ بیمه‌نامه اولیه برای بیمه‌گر اتکائی بگیرد و در گواهی بیمه کلمه “بیمه اتکائی” را به آن اضافه کند.
در اوایل تاریخچه بیمه اتکایی، بیمه‌ها به صورت مجزا و به شکل اختیاری تنظیم می‌شدند، به این معنا که هر خطر به صورت جداگانه به بیمه‌گران پیشنهاد داده می‌شد و آنها می‌توانستند خطرات را پذیرش یا رد کنند. این روش تا اواسط قرن نوزده ادامه داشت و در این زمان اولین قرارداد بیمه اتکایی برای بیمه باربری به تصویب رسید، که بیمه‌گر واگذارنده مجبور بود بخشی از بیمه‌نامه‌های خود را به بیمه‌گر اتکائی ارائه دهد و بیمه‌گر اتکائی نیز ملزم به پذیرش این خطرات می‌شد.
مهمترین علل خرید پوشش اتکایی
مهمترین دلایلی که افراد و شرکت‌ها به دلایل مختلف برای خرید پوشش اتکایی در بیمه‌نامه‌های خود را مد نظر دارند شامل بالا بودن سرمایه بیمه‌نامه و نیاز به حفظ و محافظت از منابع مالی قابل توجه میباشد. همچنین افزایش ریسک بیمه‌نامه و احتمال وقوع خسارت‌ها نیز می‌تواند موجب نیاز به پوشش اتکایی شود، به خصوص در صنایعی که خطرات وقوع خسارت‌ها بیشتر است مانند صنعت اتومبیل یا هواپیما. علاوه بر این، افراد و شرکت‌ها اغلب می‌خواهند ظرفیت بیمه‌نامه‌نویسی خود را افزایش دهند و بیشتر از خسارت‌های ممکن پوشش گیرند.
این کار به آنها اطمینان می‌دهد که در مواجهه با ریسک‌های بزرگتر، سرمایه‌های خود را محافظت می‌کنند و همچنین می‌تواند به توسعه کسب و کار و توسعه پروژه‌های بزرگ کمک کند. همچنین، از طریق پراکنده کردن ریسک‌ها و انتقال بخشی از آنها به بیمه‌گران دیگر، می‌توان از تخصص و تجربه این شرکت‌ها در مدیریت و پوشش ریسک‌ها بهره‌برد و جلوی خسارت‌های بزرگتری را بگیرد.
مهمترین جنبه‌های حقوقی بیمه اتکایی
مهمترین جنبه‌های حقوقی در بیمه اتکایی شامل استقلال قرارداد بیمه اتکایی از قرارداد بیمه مستقیم است که به معنای جدا بودن و مستقل بودن دو قرارداد بیمه میباشد. این مسئله می‌تواند بیمه‌گر اتکایی را از تعهدات بیمه‌گر مستقیم مستقل کند و اختیارات و محدودیت‌های مربوط به هر یک را تعیین کند. همچنین، مهم است که تعهدات بیمه‌گر اتکایی نسبت به بیمه‌گر مستقیم محدود باشد تا بیمه‌گر اتکایی به تنهایی مسئولیت‌های خود را اداره کند.
عدم مراجعه بیمه‌گذار به بیمه گراتکایی به معنای این است که بیمه‌گذار مستقیماً به بیمه‌گر اتکایی مراجعه می‌کند و بدون واسطه‌گری بیمه‌گر مستقیم تعامل می‌کند. در صورتی که بیمه‌گر مستقیم نتواند تعهدات مالی خود را اجرا کند، شرط CUT THROUGH در نظر گرفته می‌شود تا بیمه‌گر اتکایی بتواند به صورت مستقیم و بدون واسطه تعهدات بیمه‌گر مستقیم را اجرا کند. این جوانب حقوقی در بیمه اتکایی اهمیت دارند و نقش مهمی در ایجاد تنظیمات و تعهدات قراردادهای بیمه دارند.
جنبه‌های حائز اهمیت بیمه اتکایی
بیمه اتکایی دارای جنبه‌های حائز اهمیت چندگانه است. از جنبه‌ی اقتصادی، بیمه اتکایی به عنوان یک ابزار اساسی برای توسعه صنعت بیمه و پذیرش تعهدات سنگین توسط بیمه‌گر اصلی عمل می‌کند. این نوع بیمه به شرکت‌های بیمه تازه تأسیس امکان می‌دهد تا با ارائه خدمات بیمه اتکایی، بخشی از ریسک‌های بیمه‌نامه‌های خود را به دیگر شرکت‌های بیمه منتقل کنند و از تنوع و انعطاف بیشتری در مدیریت ریسک بهره‌مند شوند.
از منظر فنی، بیمه اتکایی تقسیم کردن و نگهداری ریسک‌های بزرگ را به میزانی که بیمه‌گر اصلی به صورت فنی و مالی توانایی نگهداری آن را دارد، امکان‌پذیر می‌سازد. در صورتی که بیمه‌گر اصلی توانایی نگهداری کامل از تمام ریسک‌ها را نداشته باشد، مازاد این ریسک‌ها به شرکت‌های بیمه اتکایی و یا دیگر شرکت‌های بیمه با توجه به قراردادهای مختلف انتقال می‌یابد. در جنبه بین‌المللی، بیمه اتکایی منجر به مبادلات پولی بین کشورها و ایجاد درآمد ارزی می‌شود و به توسعه سرمایه‌گذاری در صنعت بیمه و دیگر صنایع کمک می‌کند. این نوع بیمه نقش مهمی در تقویت روابط بین‌المللی و تبادل اقتصادی بین کشورها ایفا می‌کند و به ارزش‌آفرینی اقتصادی در سطح جهانی کمک می‌کند.
هدف از بیمه های اتکایی
هدف اصلی از بیمه های اتکایی در بیمه گری به طور کلی کاهش ریسک از دیدگاه آماری و کمینه‌سازی خسارت برای بیمه‌گر است. این نوع بیمه به شرکت‌های بیمه اجازه می‌دهد تا ریسک‌های بزرگ و پیچیده را به دیگر شرکت‌های بیمه اتکایی منتقل کنند، از تنوع و انعطاف بیشتر در مدیریت ریسک بهره‌برند و در نتیجه در عملیات فنی واگذارنده ثبات ایجاد کنند. همچنین، بیمه‌گر اتکایی به شرکت بیمه مستقیم در مقابل خسارت‌های کلی یا خسارت‌های سنگین که از توانایی منابع مالی آن خارج می‌شود حمایت می‌کند و توزیع جغرافیایی ریسک‌ها را در مقابل خطرهای فاجعه آمیز به شکل بهینه‌تری مدیریت می‌کند.
بیمه اتکایی همچنین به شرکت بیمه مستقیم امکان ورود و خروج از بازارهای بین‌المللی را فراهم می‌کند و ارائه کمک و تسهیلات فنی و اداری به منظور بهبود روش‌ها و سیستم‌ها از جمله کامپیوتر و مسائل فنی و مدیریتی را به عهده می‌گیرد. این نوع بیمه در تعزیز رشد و توسعه صنعت بیمه نیز نقش بسیار مهمی دارد.
انواع بیمه اتکایی
بیمه اتکایی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: بیمه اتکایی اختیاری و بیمه اتکایی اجباری یا قراردادی. بیمه اتکایی اختیاری به این معناست که بیمه‌گر اصلی دارای اختیار است که بخواهد یک قرارداد بیمه اتکایی ببندد یا نه. در مقابل، بیمه اتکایی اجباری یا قراردادی الزامی برای بیمه‌گر اصلی است و باید طبق مقررات و قوانین این نوع بیمه را به انجام برساند. قرارداد اتکایی نسبی به معنای این است که بیمه‌گر اتکایی تنها بخشی از ریسک را از بیمه‌گر اصلی بر عهده می‌گیرد و مابقی را با خود هم تقسیم می‌کند.
در مقابل، قرارداد اتکایی غیرنسبی یا مازاد خسارت به معنای این است که بیمه‌گر اتکایی تمام ریسک مربوط به بیمه‌گر اصلی را بر عهده می‌گیرد و هر چیز بیشتر از توانایی منابع مالی بیمه‌گر اصلی را پوشش می‌دهد. انتخاب نوع بیمه اتکایی معمولاً به میزان ریسک و تعهدات بیمه‌گر اصلی و همچنین قوانین و مقررات مربوطه وابسته است.
چهار ویژگی قراردادهای اتکایی:
قراردادهای اتکایی چهار ویژگی اساسی دارند: اولاً، بیمه‌گر اتکایی که مسئول پرداخت غرامت به بیمه‌گر اصلی است، این قرارداد را به صورت مستقل ایجاد می‌کند. دوماً، بیمه‌گر اتکایی می‌تواند تمامی یا بخشی از غرامت و خسارت را به جای بیمه‌گر اصلی که تعهدات اولیه را پرداخت کرده است، پرداخت نماید. سوماً، قرارداد بیمه اتکایی یک قرارداد مستقل و مجزاست که تنها بین بیمه‌گر اتکایی و بیمه‌گر اصلی (شرکت واگذارنده) انعقاد می‌شود و بیمه‌گذار در این قرارداد ثانویه نقشی ندارد.
چهارماً، حدود و دامنه پوشش بیمه‌ای در یک قرارداد بیمه اتکایی ممکن است متفاوت از حدود بیمه‌نامه اصلی باشد، اما نمی‌تواند بیشتر از آن باشد. این ویژگی‌ها مشخصه‌های مهمی از قراردادهای بیمه اتکایی را تشکیل می‌دهند و نقش مهمی در مدیریت و توزیع ریسک‌های بیمه‌ای بازی می‌کنند.
فهرست مطالب
چکیده
تعریف نخست
تاریخچه پیدایش بیمه اتکایی
مهمترین علل خرید پوشش اتکایی
مهمترین جنبه‌های حقوقی بیمه اتکایی
انواع بیمه اتکایی
انواع قراردادهای اتکایی
منابع