مقدمه
انفارکتوس میوکارد، به عنوان یکی از شایع‌ترین مشکلات قلبی، یک وضعیت جدی و حیاتی است که ممکن است برای افرادی که با آن مواجه می‌شوند، زندگی‌شان را تحت تأثیر قرار دهد. در این پاورپوینت به تحلیل انفارکتوس میوکارد و اطلاعات جامعی در مورد آن پرداخته خواهد شد.
انفارکتوس میوکارد چیست؟
انفارکتوس میوکارد، یا همان حمله قلبی، وقوعی است که در آن بخشی از عضله قلب به دلیل قطع یا کاهش جریان خون در شریان‌های کرونری به صورت دائمی آسیب می‌بیند. این وقوع معمولاً به دنبال انسداد حاد یکی از شریان‌های کرونری رخ می‌دهد، که منجر به قطع ناگهانی جریان خون و اکسیژن به عضله قلب می‌شود.
پاتوفیزیولوژی
با توجه به نظر آسیب‌شناسی انفارکتوس میوکارد، سه ناحیه مهم وجود دارد:
- ناحیه مرکزی
- ناحیه آسیب‌دیده
- ناحیه‌های هیپوکسیک
انواع انفارکتوس میوکارد
انفارکتوس میوکارد از نظر لایه‌های درگیر عضله میوکارد به سه نوع تقسیم می‌شود:
- انفارکتوس میوکارد ترانسمورال: در این نوع انفارکتوس، تمام ضخامت عضله میوکارد دچار نکروز می‌شود و انسداد حادی در شریان‌های کرونری وجود دارد.
- انفارکتوس میوکارد ساب‌آندوکارد: این نوع انفارکتوس محدود به نیمه آندوکاردیال بطن چپ است و معمولاً با بیماری‌هایی مانند افزایش فشار سیستولیک داخل میوکارد همراه می‌شود. این نوع انفارکتوس معمولاً در اثر انسداد نواحی دیستال شریان‌های کرونر ایجاد می‌شود.
- انفارکتوس میوکارد اینترامورال: این نوع انفارکتوس نه به صورت ساب‌آندوکارد و نه به صورت ترانسمورال است، بلکه نقاط ریزنکروزه در بافت میوکارد وجود دارد. بیشتر در افراد دیابتی و مسن دیده می‌شود و به علت گرفتاری عروق ریز داخل میوکارد ایجاد می‌شود.
علل ایجاد کننده
انفارکتوس میوکارد ممکن است به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود که شامل موارد زیر می‌شود:
- آترواسکلروز: این بیماری شایع‌ترین علت انفارکتوس میوکارد است و بیشتر به دلیل ترومبوز آترومی شریان‌ها ایجاد می‌شود.
- اسپاسم عروق کرونر: انقباض ناگهانی عروق کرونر می‌تواند منجر به کاهش جریان خون و تامین اکسیژن به عضله قلب شود.
- کاهش تامین اکسیژن: هر عاملی که باعث کاهش تامین اکسیژن به عضله قلب می‌شود، می‌تواند انفارکتوس میوکارد ایجاد کند.
- افزایش تقاضای اکسیژن: وقوع این حالت می‌تواند در انفارکتوس میوکارد دخیل باشد.
تظاهرات بالینی
اولین علامت انفارکتوس میوکارد معمولاً درد در قفسه سینه است. این درد به گردن، دست چپ و راست، پشت و حتی فک تحتانی انتشار می‌یابد و با استراحت و مصرف قرص‌های زیر زبانی TNG رفع نمی‌شود. علائم دیگر شامل تنگی نفس، تعریق، تهوع، استفراغ و وضعف میباشد.
تشخیص انفارکتوس میوکارد
برای تشخیص انفارکتوس میوکارد، معمولاً از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. این شامل تغییرات در الکتروکاردیوگرام (EKG)، مطالعات آزمایشگاهی، اکوکاردیوگرافی، و رادیوگرافی قفسه سینه می‌شود.
عوارض انفارکتوس میوکارد
انفارکتوس میوکارد می‌تواند عوارض جدی برای بیمار ایجاد کند. این عوارض شامل آریتمی‌ها، بلوک‌های قلبی، نارسایی احتقانی قلب و ادم ریه، شوک کاردیوژنیک (شوک قلبی)، نارسایی دریچه میترال، آنوریسم بطنی، پارگی قلب، پارگی سپتوم بین بطنی، آمبولی شریان سیستمیک، آمبولی ریه، پریکاردیت، و سندرم پس از انفارکتوس میوکارد می‌شود.
فهرست مطالب
انفارکتوس میوکارد پاتوفیزیولوژی:
انواع انفارکتوس میوکارد:
علل ایجاد کننده :
تظاهرات بالینی:
تشخیص انفارکتوس میوکارد :
الکتروکاردیوگرام:
تشخیص انفارکتوس میوکارد :
آنزیم های قلبی
عوارض انفارکتوس میوکارد:
عوارض انفارکتوس :
محل انفارکتوس میو کارد:
تغییرات EKG در هنگام انفارکتوس قلب
تغییرات EKG در هنگام انفارکتوس قلب
موج Q پاتولوژیک در مقایسه با طبیعی
الكتروكارديوگرافي
انفاركتوس حاد قدامي
اهداف درمانی در انفارکتوس میوکارد:
:تشخیص های پرستاری
نکات کلیدی در مراقبت وآموزش به بیمار