این پاورپوینت به معرفی شهر کرمانشاه و اقلیم منطقه اختصاص دارد. در ادامه، مطالبی در مورد تاریخ، موقعیت جغرافیایی، و ویژگی‌های اقلیمی کرمانشاه بیان شده و تاریخچه تکیه بیگلربیگی به همراه مشخصات آن به تفصیل آورده می‌شود. همچنین، توضیحاتی در مورد نوع بهره‌برداری این ساختمان و الحاقیات آن ارائه شده است. این پاورپوینت با توجه به ترکیبی از تاریخی، جغرافیایی، و فرهنگی موضوعات مختلف را پوشش داده و به عنوان یک منبع مفید در خصوص اقلیم کرمانشاه و تاریخ تکیه بیگلربیگی می‌باشد.

معرفی کرمانشاه

شهر کرمانشاه، نهمین شهر پرجمعیت ایران و مرکز استان کرمانشاه است. این شهر با جمعیتی بالغ بر ۷۸۴٬۶۰۲ نفر و مساحت ۹۳٬۳۸۹٬۹۵۶ متر مربع، یکی از شهرهای بزرگ و مهم کشور می‌باشد. واقع در منطقهٔ مرکزی غرب ایران، کرمانشاه به عنوان شهری تاریخی و فرهنگی شناخته می‌شود.

تاریخچه تاریخی این شهر به قرن چهارم میلادی باز می‌گردد، و در دوره ساسانیان به عنوان دومین پایتخت این دودمان شهیر بود. پس از آن، در دورهٔ سلجوقیان، کرمانشاه به عنوان مرکز فرمانداری ایالت کردستان در غرب خاورمیانه انتخاب شد. با گذشت یازده قرن از حمله اعراب به ایران، کرمانشاه در دوران قاجار مجدداً شکل شهر نشینی خود را بازیافت کرد و به عنوان یکی از شهرهای با اهمیت اقتصادی و فرهنگی ایران جای گرفت. همچنین، از آنجایی که کرمانشاه به عنوان یکی از شهرهای مرزی با کشور عراق همسایه است و واقع شده در مسیر زیارتی مذهبی کربلا و بغداد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در جنگ‌های دفاعی ایران، به ویژه در جنگ ایران و عراق، شهر کرمانشاه خسارات زیادی متحمل شد.

اقلیم کرمانشاه

کرمانشاه دارای اقلیم معتدل کوهستانی است. تابستان‌های این منطقه نسبتاً گرم بوده و با بارش کمتری همراه هستند، در حالی که زمستان‌ها سرد و بارانی یا برفی می‌باشند. میانگین بارندگی در این شهر در سال حدود ۴۶۱ میلیمتر است. همچنین، روزهای یخبندان در سال تقریباً ۸۰ روز می‌باشد. از نظر زلزله‌خیزی، کرمانشاه در منطقه‌ای واقع شده که بر روی خط زمین‌لرزه قرار دارد و به عنوان یک منطقه با خطر نسبی زمین‌لرزه شناخته می‌شود. ارتفاع شهر از سطح دریا حدود ۱۴۱۰ متر می‌باشد.

تکیه بیگلربیگی

تکیه بیگلربیگی از جمله ساختمان‌های تاریخی و فرهنگی شهر کرمانشاه می‌باشد. این تکیه در وسط شهر واقع شده و از نظر تاریخی و معماری ارزش ویژه‌ای دارد. ساخت این تکیه در سال ۱۳۰۹ هجری قمری توسط عبداله خان فراش باشی آغاز شد و در سال ۱۳۱۵ هجری قمری به پایان رسید.

تکیه بیگلربیگی دارای سه ورودی اصلی است. ورودی اصلی در جهت جنوب شرق واقع شده و دسترسی اصلی به ساختمان از این جهت امکان‌پذیر است. ورودی دیگر از طریق کوچه بن بست جبهه شمالی قابل دسترسی است و به فضاهای مسکونی ضلع شمالی تکیه متصل می‌شود. همچنین، ورودی سوم در جهت جنوب غرب واقع شده است.

این ساختمان در گذشته به عنوان تکیه و حسینیه برای انجام مراسم مذهبی به کار می‌رفت. در سال ۱۳۸۱ هجری شمسی، تکیه بیگلربیگی به سازمان میراث فرهنگی وابسته و تبدیل به یک موزه خط و خطاطی شد. این موزه جواهری از اثار خوشنویسی و نسخ خطی تاریخی، به ویژه نسخه‌های نفیسی از خطاطان مشهور چون میر عماد کلهر، به نمایش گذاشته است. همچنین، تصاویر و عکس‌ها از صحنه‌ها و رویدادهای تاریخی کرمانشاه نیز در این موزه به نمایش عموم گذاشته شده است.

خانه حیدری

خانه حیدری از خانه‌های متعلق به تکیه بیگلربیگی بوده و در سال‌های گذشته به مالکیت خانواده حیدری درآمده و از تکیه جدا شده است. این بخش از تکیه از طریق یک راهروی واقع در ضلع شمالی هشتی به آن متصل است. قبلاً از کاربری خانه حیدری به عنوان آشپزخانه استفاده می‌شد، و برخی از کاشی‌های هفت‌رنگ آشپزخانه هنوز باقی مانده است.

نوع بهره‌برداری از این بخش از تکیه بیگلربیگی از زمان انتقال به مالکیت خانواده حیدری به صورت استفاده مسکونی است.

این بنا شامل دو طبقه می‌باشد؛ طبقه همکف و طبقه اول. دسترسی به طبقه همکف از داخل حیاط و از طریق یازده پله امکان‌پذیر است. طبقه همکف شامل یک اتاق خواب، پذیرایی، نشیمن، و آشپزخانه است. همچنین، ورودی به حمام از داخل آشپزخانه قرار دارد. طبقه اول شامل دو اتاق خواب و یک راهرو می‌باشد. این طبقه از طریق یک تراس به پشت بام قسمت قدیمی ساختمان متصل است.

در داخل حیاط، یک انباری نیز وجود دارد که در گذشته مسیر دسترسی از داخل هشتی تکیه بوده است. سرویس بهداشتی نیز در داخل حیاط قرار دارد.

الحاقیات بنا

قسمت طبقه اول که شامل اتاق‌های خواب است، به بنای اصلی اضافه شده است.

طرح مرمت

در دوره‌های گذشته، بام تکیه بیگلربیگی به صورت سرتاسری بازسازی شده بود. با این حال، زیبایی و ارزش گنبدهای بنا به طور کلی از بین رفته است. برای تعمیر و بازسازی این اجزا نیاز به یک طرح مرمت جدید و مؤثر داریم.