آناتومی دستگاه تناسلی زنان عمدتاً به منظور عملکرد جنسی، تولید مثل و کنترل هورمونی طراحی شده است. این ساز و کار حیاتی در زنان و مردان به صورت جسمانی متفاوت عمل می‌کند و آناتومی جنسی فیزیکی این دو گروه انسان نیز به اندازه‌ی دیگری متفاوت است.
واژن
یک مجرای صاف و مسطح است که در منطقه‌ای که پرده بکارتی (هایمن) وجود دارد شروع شده و به فورنیکس رحمی که گردن رحم را در بر می‌گیرد ختم می‌شود. از قدام، توسط بافت همبندی به نام سپتوم وزیکو واژینال، از مثانه و پیشاب‌راه جدا می‌شود. در سمت خلف، بین بخش تحتانی واژن و رکتوم که با یکدیگر سپتوم رکتو واژینال را تشکیل می‌دهند، واژن قرار دارد.
فوقانی واژن توسط بن‌بست داگلاس (cul-de-sac) از رکتوم جدا می‌شود. دیواره قدامی واژن طولی حدود 8-6 سانتیمتر دارد، در حالی که دیواره خلفی آن حدود 10-7 سانتیمتر طول دارد. واژن توسط سرویکس به فورنیکس‌های قدامی، خلفی و دو فورنیکس جانبی تقسیم می‌شود. در طول دیواره‌های قدامی و خلفی واژن، لبه‌های عرضی نازک و متعددی به نام روگا وجود دارند. در واژن، هیچ غده‌ای وجود ندارد و برای حفظ رطوبت خود، از ماده‌ای شفاف از شبکه مویرگی ساب اپیتلیال واژن نشات می‌گیرد. در زمان زایمان، واژن به عنوان کانال زایمان عمل می‌کند.
خونرسانی واژن
واژن از طریق دستگاه خونرسانی به آن، از سه شاخه خلفی ایلیاک داخلی تامین خون می‌شود. شریان واژینال که خود شاخه‌ای از شریان هیپوگاستریک داخلی است، به خونرسانی قسمت تا پرده بکارت واژن می‌پردازد. همچنین، شریان رکتال میانی به خونرسانی قسمت میانی واژن مشغول است و شریان رحمی نیز به خونرسانی قسمت فوقانی واژن می‌پردازد. تمام این شرایط از شاخه‌های خلفی ایلیاک داخلی منشعب می‌شوند، به منظور اطمینان از تأمین مناسب خون به واژن.
فهرست مطالب
واژن
خونرسانی واژن
رحم
عملکرد رحم
سرویکس
لیگامان های رحم
لوله های رحمی
تخمدان
نقش تخمدان
خونرسانی رحم
مفاصل لگن
تقسیمات لگن
سطوح لگن حقیقی
اقطار لگن
لیگامانهای لگنی