سفره هفت سین از مشهورترین مراسم نوروز است که روی زمین، میز یا سفره گذاشته می‌شود و معمولاً اعضای خانواده در زمان گردش سال، در کنار آن می‌نشینند. این سفره از گردهم آوردن و انتخابِ هفت چیز از موارد مقابل است: سیب، سنجد، سماق، سیر، سرکه، سبزه (دانه‌های گندم و امثال آن که قبلاً در بشقابی کاشته و سبز کرده‌اند)، سکه، سمنو و سنبل. بر حسب عادت، چیزهای دیگری نیز برای تکمیلِ مفاهیم روحانی و نمادینِ سین‌ها بر این سفره قرار می‌گیرند؛ مانند کتب دینی، آینه و شمعدان، تخم مرغ رنگی، ماهی قرمز، گل، فال حافظ، شیرینی و نظایر آن که بنا به عرف و سنت و اعتقاد مردمانِ نواحیِ گوناگون، مختلف است. سفرهٔ هفت‌سین معمولاً تا پایانِ نوروز در خانه‌ها می‌ماند، و برخی در روز سیزدهمِ نوروز، سبزه را به آب می‌سپارند.
نوروز، تنها جشن باقی‌مانده از تاریخ باستان ایران است که رنگ و بویی اسلامی به خود گرفته است. افسانه‌های باستانی نام جمشید، چهارمین پادشاه پیشدادی را به عنوان بنیان‌گذار جشن نوروز معرفی می‌کنند. جمشید، که به علت محبوبیت و شهرت خود، باعث شد تا برجسته‌ترین ساختمان ایران باستان، تخت جمشید نامیده شود، این بنای باشکوه را برای برگزاری جشن‌های نوروزی ساخت. این نشان می‌دهد که جشن نوروز در دوران هخامنشیان بسیار اهمیت داشته است.
نوروز با آغاز اعتدال ربیعی (برابری شب و روز) و در روز اول فروردین آغاز می‌شود. یکی از عناصر مهم این جشن، نماد سال کهنه به نام “عجوزه خانم” است. او همیشه به هنگام تحویل سال به خواب می‌رود و از دیدار “عمو نوروز”، نماد سال جدید، محروم می‌ماند. او با شوق دیدار او، یک سال دیگر انتظار می‌کشد. این‌ها توجیهات افسانه‌ای اصفهانی برای گردش سال‌هاست. همچنین، نامگذاری سال‌ها به نام حیوانات، از ترکیب تاثیر طالع بینی چینی و آیین‌های مردمی ایرانی نمی‌آید. اگر سال تولد فردی را بر عدد 12 تقسیم کنید، باقی‌مانده به عنوان حیوان سال تولدش تعیین می‌شود.
با ارائه پیشنهادی از سوی جمهوری آذربایجان، در تاریخ ۲۱ مارس (که با اول فروردین تطابق دارد)، مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز جهانی عید نوروز را به عنوان یک جشن با ریشه‌های ایرانی به رسمیت شناخت و این روز را در تقویم خود جای داد. بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان این جشن را جشن می‌گیرند. کشورهایی که نوروز در آنها به عنوان یک جشن ملی جشن گرفته می‌شود.
ایرانیان اعتقاد داشتند که در شب آخرین چهارشنبه‌ی سال، روح‌های درگذشتگان به خانه برمی‌گردند تا نوروز را در کنار خانواده جشن بگیرند. به همین دلیل، بازماندگان آتش را روشن می‌کردند تا راه رفتگان به خانه را پیدا کنند و با آنها جشن بگیرند.
فهرست مطالب
سین اوّل: سبزه
سین دوم: سمنو
سین سوم: سنجد
سین چهارم: سیر
سین پنجم: سماق
سین ششم: سیب
سین هفتم: سرکه