این پاورپوینت شامل 54 اسلاید و در مورد معماری مدرن متاخر می باشد.
معماری مدرن متاخر
دوران معماری مدرن متاخر را می توان از پس از جنگ جهانی دوم تا اوایل دهه هفتاد تعریف کرد. در این دوره، بسیاری از معماران بزرگ دوره معماری اولیه و متعالی مانند فرانک لوید رایت، لو کوربوزیه، والتر گروپیوس و لودویگ میس فعال بودند و نقش مهمی در شکل‌گیری معماری آوانگارد ایفا می‌کردند.
فرانک لوید رایت، به عنوان مهم‌ترین و مشهورترین معمار آمریکا شناخته می‌شد و پیروان زیادی در آمریکا و اروپا داشت. او معماری منحصر به فردی را به ارمغان آورد و ساختمان‌های جهانی شهرتی بزرگ داشت. رایت به طرز خودمختارانه‌ای در زمینه آموزش معماری فعالیت می‌کرد. او به تدریس دانشجویان معماری و به تبیین و طراحی معماری ارگانیک مشغول بود. آخرین اثر بزرگ او، موزه گوگنهایم (1959-1943) در نیویورک بود، که با طراحی تندیسی دوار به توجه جهانی رسید و نشان‌دهنده‌ی خلاقیت و نوآوری در آثار او بود.
پس از جنگ جهانی دوم، رایت تقریباً در هفتاد سالگی بود و به طراحی موزه گوگنهایم در نیویورک اختصاص داد. این ساختمان در مقابل پارک مرکزی منهتن ایجاد شد. او در ابتدا به نظریه‌ای نوعی “مرکز هنری” اشاره کرد که شامل کارگاه‌های الحاقی نیز بود. ساختمان با یک شیبراهه مارپیچی گسترده و فضای مرکزی با راه‌هایی عریض با عرض‌های متغیر درون آن قرار گرفت.
در این ساختمان، معماری به شکل هنری و تجسمی به نمایش گذاشته شده و به جای استفاده از سازه‌های معمولی، از بتن ریز استفاده شده است تا به شکلی تندیسی به پوسته تخم‌مرغی شباهت داشته باشد. این نوآوری‌ها نشان‌دهنده تمایز لوکوربوزیه از معماری انتزاعی و مکعبی معماری مدرن است.
کلیسای نوتردام رونشان – لوکوربوزیه
قدم اول در طراحی معماری کلیسا به تحت تاثیر قرار دادن نیروهای محیطی می‌پردازد. لئوناردو داوینچی نیز از این نظر می‌گوید که معمولاً معماران به اصول فنی معماری می‌پردازند. او تاکید می‌کند که باید نگران نیروهای محیطی و فیزیکی در مکان‌های معماری باشیم. کلیسا در مرکز تپه‌ای قرار دارد که از اطراف خود را با درختان احاطه کرده است. معماری کلیسا به شکلی است که از ارتفاع بلند و مرکزیت مکان، همواره توجه و نگاه مخاطبان را به خود جلب می‌کند. از این نقطه مرکزیت و ارتفاع بالا برای نمایش نیروهای محیطی استفاده می‌شود.
درباره حجم کلیسا باید بگویم که از ترکیب اشکال و خطوط متناقض تشکیل شده است. سازه کلیسا از بتن ساخته شده و این امر به معمار فرانک لوکوربوزیه آزادی بیشتری در طراحی سطوح منحنی می‌دهد. نور کلیسا از سقف و دیوارهای اطراف سالن کلیسا و دو برج استوانه‌ای تامین می‌شود. این نورها وظیفه روشنایی یکنواخت فضا را دارند و نور طبیعی نیز در طول روز فراهم می‌شود.
سقف کلیسا تنها با استفاده از پایه‌های بتنی به دیواره‌ها وصل شده است و این اتصال سازه‌ها را نشان می‌دهد. فاصله بین این ستون‌ها با شیشه پر شده و این به تامین نور و احساس سبکی در سقف کمک می‌کند. سقف کلیسا الهام گرفته از پوسته بدن خرچنگ است. نوری که از دیوار جنوبی وارد می‌شود، از پنجره‌های مختلف با ابعاد متنوعی تامین می‌شود. این نورها در هر ساعت از روز به شکل خاصی به خود می‌گیرند و به شکل نقاط نوری در چشم مخاطب نمایان می‌شوند.
در این دوره، بسیاری از معماران جوانتر نیز به سمت معماری تندیس‌گرایی رفتند، از جمله ارو سارینن، معمار فنلاندی‌تبار آمریکایی، که طرح‌هایی مانند ترمینال T.W.A در فرودگاه نیویورک (1956-1962) و همچنین ترمینال فرودگاه دالاس در شهر واشنگتن (1958-1963) را طراحی کرد.
ترمینال T.W.A
ترمینال T.W.A در ابعاد غول پیکر به شدت به یک عقاب در حال نشستن شباهت دارد. این تصویر خیره‌کننده، که از بتن ساخته شده است، ترمینال را به یکی از مشهورترین ترمینال‌های جهان تبدیل کرده است. این ساختمان فوق‌العاده شامل یک پوسته ضخیم و چهار سقف عظیم به شکل دایره‌ای است که ناگهان به بالا معکوس شده‌اند. این سقف‌های دایره‌ای، که توسط پنجره‌های سقفی از هم جدا شده و بر روی چهار ستون به شکل Y قرار گرفته‌اند، در داخل فضایی با ارتفاع 17 متر و طول 115 متر به وجود آمده‌اند.
وقتی به این ساختمان وارد می‌شوید، مثل پخش کردن خود درون یک مجسمه است که توسط شکل خارجی آن مشخص شده است. شکل‌های خمیده و طراحی شده مانند سقف پله‌ها، رامپ‌ها و پیشخوان‌ها در سراسر ساختمان دیده می‌شوند. آرو سارینن به این واقعیت پی‌برد که برخی از جنبه‌های ساختمان را با پرواز یک پرنده می‌توان تطابق داد. او می‌گوید: “این آخرین مسئله‌ای بود که به ما توجه کشید. هدف اصلی ما ایجاد ساختمانی بود که معماری آن به عنوان بیان‌کننده‌ای از هیجان و اشتیاق به سفر و تحول باشد.”
او ادامه می‌دهد: اشکال و فرم‌ها عمداً انتخاب شدند تا بر روی ارتفاع و پرواز بالا، و همچنین کیفیت خطوط تأکید شود، چرا که ما به دنبال ایجاد یک مکانی بودیم که عروج را نمایان کند.
فرودگاه بین‌المللی دالاس در حومه شهر واشنگتن در ایالات متحده (1958-1963) منبع الهامی برای این تندیس حرکت، سرعت و پرواز بوده که به شکل استادانه‌ای در این اثر به تصویر کشیده شده است. همچنین، معمار معاصر دانمارکی، یورن اتسن، برای طراحی ساختمان اپرای سیدنی (1956-731)، یک تندیس بسیار زیبا به شکل صدف‌های دریایی ایجاد کرد.
فهرست مطالب
معماری مدرن متاخر
اپرای سیدنی
مجموعه المپیک توکیو
ساختمان سیگرام
منابع: