آنفولانزا یک بیماری ویروسی معمول است که مخصوصاً در فصل زمستان و پاییز گسترش پیدا می‌کند. علائم آن شامل تب، سرفه، سردرد، خستگی و درد عضلاتی می‌شود. واکسیناسیون ضدآنفولانزا می‌تواند از انتقال ویروس جلوگیری کند. شستشوی دست منظم و پوشیدن ماسک می‌تواند به کنترل شیوع بیماری کمک کند. در صورت بروز علائم شدید، مشاوره پزشکی ضروری است.
آنفولانزا (Influenza)
مشکل چیست؟
آنفولانزا یک نوع عفونت ویروسی است که مجاری تنفسی را مورد تاثیر قرار می دهد و از طریق تنفس ذراتی که حاوی ویروس هستند، منتشر می شود. این ویروس می‌تواند به دو روش منتقل شود: از طریق تنفس و استنشاق ذرات حاوی ویروس یا از طریق تماس مستقیم با سطوح آلوده. آنفولانزا ممکن است در بخش‌های مختلفی از مجاری تنفسی، از جمله مجاری تنفسی فوقانی و تحتانی، عاری از جا نشسته و عفونت آن را گسترش دهد. ویروس وارد لایه‌های سلولی سطحی تنفسی می‌شود و باعث آسیب به این سلول‌ها می‌شود. سیستم دفاعی طبیعی مجاری تنفسی در معرض خطر قرار می‌گیرد و باعث ورود باکتری‌ها و چسبیدن آنها به بافت‌های تنفسی زیرین می‌شود.
پیش آگهی
معمولاً مدت زمان دوره علائم آنفولانزا حدود یک هفته است. استفاده از داروهای موجود می‌تواند به کاهش مدت زمان و شدت علائم آنفولانزا کمک کند. برخی از افراد ممکن است علاوه بر آنفولانزا، به عفونت‌های ثانویه‌ای مانند سینوزیت یا پنومونی باکتریال هم مبتلا شوند. بیمارانی که به پنومونی مبتلا می‌شوند، با خطر مرگ و میر بیشتری ناشی از آنفولانزای شدید مواجه هستند.
علائم و نشانه های تشخیصی
- علائم ناگهانی
- سرفه بدن خلط و ترشح
- لرز و تعریق
- خستگی و ناخوشی
- تب بالاتر از 101 درجه فارنهایت
- سردرد
- درد عضلانی (میالژی)
- ترشح آبکی بینی
- زخم گلو
نحوه انتقال بیماری :
ویروس‌های آنفولانزا عمدتاً توسط قطرات تنفسی منتشر می‌شوند، اغلب از طریق سرفه و عطسه. انتقال این ویروس‌ها در اکثر موارد از فرد به فرد رخ می‌دهد و به‌طور معمول از طریق تماس دست با سطوحی که به ویروس آنفولانزا آلوده شده است، و سپس تماس دست آلوده با دهان و بینی فرد دیگر انتقال می‌یابد.
بزرگ‌سالان ممکن است حتی قبل از ظهور علائم خود، در روزهایی که از آنجا به بعد بروز بیماری دارند، به دیگران عامل انتقال ویروس آنفولانزا باشند. این به این معناست که شما ممکن است فردی را به عامل انتقالی ویروس آنفولانزا تبدیل کنید، حتی قبل از ظهور علائم بیماری در خودتان.
آنفولانزا چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تخصصی‌ترین افراد در حوزه بهداشت به‌طور عمومی تشخیص آنفولانزا را از روی نمایاندن نشانه‌های مرتبط با آن ارائه می‌دهند، به‌ویژه اگر مورد بروز بیش از حد معمول بیماری در جامعه دیده شود و مرکز بهداشت منطقه شیوع بیماری را تأیید کرده باشد. به طور عمومی، نیازی به انجام آزمون‌های معمولی از افرادی که نمایاندن نشانه‌های مشخص آنفولانزا دارند وجود ندارد. به ندرت، از آزمون نمونه خون یا مایع بینی یا گلو برای شناسایی ویروس آنفولانزا استفاده می‌شود.
تست های تشخیصی
- کشت ویروسی نازوفارنکس
- کیت تشخیص سریع
درمان
درمان‌های ضدویروسی در اختیار ما قرار دارند که برای کاهش شدت و مدت زمان علائم آنفولانزا مفید هستند، اما در عین حال، درمان‌های خانگی نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند. اغلب افراد بدون نیاز به مصرف داروها بهبود می‌یابند. مصرف مقدار کافی مایعات، استراحت، و تنفس بخور برای افزایش ترطیب مجاری تنفسی مفید است. از پزشک خود درخواست تجویز آنتی‌بیوتیک نکنید، چرا که آنتی‌بیوتیک تنها در مورد عفونت‌های باکتریایی تأثیر دارد. مصرف افزایشی مکمل‌ها و ویتامین‌ها نیز بر شدت و مدت زمان بیماری تأثیری ندارد. داروهای ضدویروسی نیز در دسترس هستند که به خصوص در موارد سالمندان و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف و در معرض خطر عوارض جدی هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. بهتر است در دو روز اول پس از شروع علائم بیماری، درمان دارویی آغاز شود، در غیر این صورت تأثیر آن کاهش می‌یابد. لازم به ذکر است که داروهای ضدویروسی در برابر تمام انواع ویروس‌های آنفولانزا مؤثر نیستند.
- درمان علامتی برای افزایش راحتی بیمار و تجویز دارو برای کوتاه کردن دوره و شدت علائم بیماری کانون تمرکز درمان در این بیماران است. داروها بایستی خیلی سریع در شروع بیماری تجویز شوند.
- تجویز داروهای تب بر برای راحتی بیمار: استامینوفن
- تجویز داروهای ضد ویروس: زانامیویر، اسولتامیویر، آمانتادین، ریمانتادین
فهرست مطالب
آنفولانزا (Influenza) مشکل چیست؟
پیش آگهی
علائم و نشانه های تشخیصی
نحوه انتقال بیماری :
آنفولانزا چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تست های تشخیصی
درمان
واکسیناسیون آنفلوانزا:
چه افرادی نمی توانند واکسن آنفلوانزا را دریافت کنند ؟
واکسیناسیون به خصوص برای بیماران زیر با در نظر گرفتن سیاست های ملی ایمن سازی توصیه می شود:
تشخیص های پرستاری
مداخلات پرستاری